من مثل این دوست خوب آهنگهای جدید را پیگیر دنبال نمیکنم که بتوانم با دیگران - حتی فیلتریها!- لذت شنیدنشان را تقسیم کنم، دلم به همان آهنگهایی خوش است که زمانی خاطره ای را با آنها تجربه کرده ام و هنوز هم با هر بار تکرارشان تکه ای از من که جایی جا مانده جان می گیرد...مثل این یکی دوستم نمیدانم چه کسانی دقیقا از همان چیزی که به من لذت میدهد، لذت میبرند تا خوشیم را با تقسیم کردن آن حس خاص، مضاعف کنم.
امشب اما حسی آنقدر در من قوی است که انگار اگر با کسی تقسیمش نکنم غرقم میکند!
از آن سفر میانکاله که دوست عکاسم دلتنگیم را که دید این آهنگ را برایم گذاشت و بعد تمام مسیر میانکاله تا تهران، هی آهنگ را تکرار کردم ، هر بار از دلتنگی شیرین پر میشوم این آهنگ همدم من شده است، امشب اما انگار چیزی سرریز شده است که اگر کسی به دادم نرسد و با من نخواند و زمزمه نکند و شریک خیسی صورتم نشود غرقم می کند.میدانم مسافر زیادی از این کوره راه نمی گذرد، اما اینجا میگذارمش، شاید کسی راه گم کرد و شریک های های من شد
adagio- lara fabian
|