یه وقتایی خیلی می چسبه که ناغافل آدم هدیه بگیره. یعنی حس دوست داشته شدن آدم رو اونقدر ارضا میکنه که میخوای بچسبی به سقف. این وقتا دیگه مهم نیست که اون هدیه هه یه خودکاره یا یه کارت یا یه هدیه ی پولداریه لوکس. فقط برات مهمه که یه نفر همین اطراف یه چیزی رو دیده و یاد تو افتاده و خواسته که داشته باشیش...
زنگ زده که تو الان دو تا بسته کارت پستال یونیسف داری عین همون عکسا که گذاشتی بالای بلاگت...بعد من یادم میاد که هزار بار دلم خواسته از اینا بخرم ولی هی صبر کردم تا...تا شاید یکی مثل امروز یادش بیاد که من باید از این کارتا داشته باشم.
|